Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.
Miło nam poinformować, że Teatr im. H. Ch. Andersena w Lublinie będzie realizował projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, w ramach programu Kultura dostępna pt. „Wilk i trzy świnki oraz leśniczy co strzeże dziczy”, który zakłada objazd spektaklu z towarzyszącymi mu warsztatami teatralnymi, po małych miejscowościach w województwie lubelskim, z ograniczonym dostępem do kultury. Partnerem projektu jest Wojewódzki Ośrodek Kultury w Lublinie.
Nasz zespół odwiedzi następujące miejscowości: 13 lipca – Wola Gułowska | 14 lipca – Hołowno | 15 lipca – Drelów | 16 lipca – Kiełczewice Maryjskie | 22 lipca – Bronice | 23 lipca – Hańsk | 27 lipca – Łączki – Pawłówek.
Spektakl Wilk i trzy świnki oraz leśniczy co strzeże dziczy, reż. Daniel Lasecki, Kinga Matusiak – Lasecka, Natalia Sacharczuk, Katarzyna Staniewska i Łukasz Staniewski, to spektakl inspirowany baśniami Braci Grimm o perypetiach trzech świnek, które zmagają się ze złym wilkiem. Jednak widzów czeka zaskoczenie, bo finał spektaklu okaże się być nieco innym niż ten, który pamiętamy z baśni. Scenariusz, jest w większości autorski, dotyka on tematyki stereotypów i lęków przed nieznanym, a także brakiem chęci zrozumienia drugiej osoby, jej wyborów, czy kultury. To również okazja do refleksji na temat stereotypów, braku zaufania, czy wilków, które w kulturze otrzymały najgorsze cechy: każdy kto się nim rodzi, jest od razu zły i zasługuje na potępienie. To też szansa do rozmowy o wilkach i ich funkcji w przyrodzie, która jest niesamowicie ważna dla ekosystemu lasów.
Spektakl został zaplanowany do grania na małej scenie, również w klasie, podwórku, łące, czy po prostu na świeżym powietrzu. Scenografia składa się głównie z walizek, ale też z przypadkowych rzeczy, jak lampa stojąca, stary telewizor „z pudłem”, radiomagnetofon czy regał. To rzeczy, które można spotkać na dzikich wysypiskach w lasach, zostały zebrane w jedno miejsce, ze względu na teoretyczną przydatność. Po otwarciu takiej walizki okazuje się, że spełnia ona funkcję nie tyle rekwizytu, co sceny dla lalki. Odpowiednio zaaranżowane tworzą mikroświaty. W spektaklu zostanie wykorzystane pięć technik lalkowych (teatr cieni, lalki stolikowe, kukły, marionetki, pacynki).
Po spektaklu odbędą się warsztaty edukacyjne, podczas których wykorzystując metody aktywizujące poruszymy problematykę spektaklu i porozmawiamy o problemach wykluczenia, inności prowadzone przez naszą pedagożkę Małgorzatę Adamczyk.
Dzięki wsparciu Ministerstwa Kultury Dziedzictwa Narodowego i Sportu możemy dotrzeć z naszymi działaniami do mieszkańców małych miejscowości w naszym województwie, do osób z niepełnosprawnościami, które żyją w takich miejscowościach i ze względu na ograniczenia ruchowe, komunikacyjne czy materialne nie mają możliwości uczestniczenia w wydarzeniach kulturalnych, zwłaszcza w spektaklach teatralnych.
Po okresie pandemii, kiedy dostępność kultury była utrudniona dla wszystkich, wierzymy, że lato 2021 będzie już czasem aktywnego uczestnictwa w spektaklach teatralnych. Chcemy podarować dzieciom oraz ich opiekunom wspólnotowe działanie jakim jest przeżycie teatralne i kontakt bezpośredni ze sztuką, wprowadzić dzieci w świat analogowy, daleki od przestrzeni wirtualnej i multimedialnej. Chcielibyśmy przywrócić im przestrzeń kreacji ich własnej wyobraźni, po czasie, w którym większość z nich była, z konieczności zdalnej nauki, związana nadmiernym czasem przed komputerem i zaklęta w świecie wirtualnym. Nade wszystko chcemy dotrzeć też do tych osób z grup defaworyzowanych, które nie miały możliwości w pełni kontynuować nauki w czasie pandemii ani spędzać czasu z rówieśnikami, takich które nie były nigdy w życiu w teatrze.
Nasz spektakl jest dedykowany wszystkim dzieciom, ale też osobom dorosłym, nie wyklucza nikogo. Chcemy nauczyć dzieci korzystania ze sztuki jako źródła inspiracji, bez względu na to czym się będą w życiu zajmowały, bez względu na to jakie są. Nie ma jednego klucza do rozumienia sztuki, ale sztuka jest ważnym narzędziem do tego, by rozumieć świat.
Na wszystkie wydarzenia wstęp wolny.