Spektakl ma być osadzoną w uniwersum Piotrusia Pana przewrotną opowieścią o spotkaniu starości z młodością oraz niszczącej sile ludzkiej chciwości, której może się przeciwstawić bezinteresowny świat marzeń.
Stara Wanda (Wendy z oryginału) przebywa w DPS-ie, popadając w apatię i brak chęci do życia. Nieoczekiwana wizyta znajomego z dzieciństwa, czyli Piotrusia Pana, sprawia, że kobieta znowu może przenieść się do Nigdylii, w której odzyskuje energię i radość życia.
Jednak nie jest to już ta sama wyspa co kiedyś. Dawni piraci zmienili się w wyrachowanych i bezwzględnych biznesmenów a ich potężna firma Piratex dąży do zajęcia całej Nigdylii i wybudowania na niej wielkiego parku rozrywki. Udało im się zniewolić lub zatrudnić (czasem, trudno odróżnić jedno od drugiego) większość Zaginionych Dzieci. Pozbyli się Indian, a jedyną syrenę, która nie zdołała uciec na czas, schwytali, zamieniając w turystyczną rozrywkę wodnego parku, wybudowanego w dawnej Lagunie Syren. Krokodylowi wybito zęby i stał się teraz żałosną maskotką Piratexu. Tygrysia Lilia i Nerdek
to jedyni sprzymierzeńcy Piotrusia, którzy wciąż jeszcze są wolni. Nieoczekiwanie do ich grona dołącza kapitan Hak, który chce, aby było jak dawniej –żeby Nigdylia pozostała Nigdylią, a piraci piratami. Jest o to gotów walczyć ramię w ramię ze swoim śmiertelnym wrogiem Piotrusiem.
W starciu z Piratexem wiek i doświadczenie Wandy okażą się nieocenionym wsparciem. Ona sama zaś, dzięki Piotrusiowi znowu poczuje, że życie ma sens.
Ta reinterpretacja klasycznej historii z kanonu literatury dziecięcej ma przybliżyć postać Piotrusia Pana współczesnym dzieciom, ale także zainicjować w nich proces krytycznego przyglądania się obecnej rzeczywistości, zwłaszcza w konfrontacji z dziecięcym idealizmem. Bo, choć dorośli często zbywają go żartem, w nim cała nadzieja w świecie nabrzmiewającym coraz bardziej nierozwiązywalnymi problemami.
Na motywach utworów J. M. Barrie: Peter Pan in Kensington Gardens, Peter and Wendy,
Peter Pan or the Boy Who Wouldn’t Grew Up, When Wendy Grew Up
Tekst i reżyseria: Andrzej Bartnikowski
Scenografia: Monika Wójcik
Muzyka: Piotr Klimek
Choreografia: Ewelina Ciszewska
