Jesień w Teatrze Andersena!
Zapraszamy do zapoznania się z jesiennym repertuarem dla najmłodszych i tych trochę starszych.
Bilety dostępne online: https://www.bilety24.pl/obiekt/teatr-im-h-ch-andersena-w-lublinie-166.html
PYZA NA POLSKICH DRÓŻKACH
0-5 lat
28-29 września
Tytułowa Pyza zabierze dzieciaki na ścieżki, gdzie sama stawia pierwsze kroki i gdzie nasi „tyci-widzowie” mają szansę spotkać bogaty podwórkowy zwierzyniec.
Z GŁOWĄ W CHMURACH
5+
2 -8 października
Główną bohaterką opowieści jest Żyrafa. Jej wędrówce w poszukiwaniu wody i deszczu towarzyszy nieco opryskliwy i bystry Żmij oraz wielobarwne Ptaki, których animacja będzie połączona z choreografią taneczną aktorów, tworząc układy mieniące się jak w kalejdoskopie.
BESTIA
14+
12-18 października
„Nowa” zmienia szkołę i wkracza w nieznane jej środowisko. Żeby przełknąć zastaną rzeczywistość, wymyśla świat z filmu, z amerykańskiego musicalu dla nastolatków. Są zmagania z samym/ą sobą, są miłosne historie, groza i śmiech. Są dramaty i jest happy ending. Są musicalowe hity i efektowne układy taneczne.
NA ZIARNKU GROCHU
1-5 lat
19-20 października
Czy znasz ten moment, kiedy po dniu pełnym wrażeń kładziesz głowę na poduszce i marzysz o spokojnym, długim śnie? I czasami, mimo największych chęci, nawet śpiewanie kołysanek i liczenie baranów nie pomaga? Właśnie tak czuje się bohater naszego spektaklu. Jest to chłopiec, który podobnie jak Księżniczka w baśni Andersena nie może zasnąć.
SIEDEM ŁÓŻEK MALUTKIEJ POPIELICY – PREMIERA!
od 3 roku życia
26 października-13 listopada
W Zielonym Lesie wszystko jest dobrze, każdy dba o swoje bezpieczeństwo i szczęście, zwierzęta funkcjonują w doskonałej symbiozie. Aż do momentu, kiedy Popielica zakłóca ten stan poprzez swoje zaskakujące zachowanie. Co rano ktoś zauważa, że Popielica śpi u niego w domu. Co z tym zrobić?
PODWÓJNE ŻYCIE WERONIKI
16+
16-22 listopada
Nasz spektakl jest próbą badania w warunkach scenicznych różnych opcji, czy w życiu wybrać „święty spokój”? Czy iść za celem powołania? Czy wybierając normalność nie tracimy czegoś ważnego z oczu? Czy będąc w momencie kryzysu coś nam nie umyka? Ja? Drugi człowiek? Wspólnota?
