Czy teatr mieszka na scenie, czy można go spotkać na widowni, a może wygląda zza kurtyny? A gdzie jeszcze można zauważyć teatralne zjawiska, spotkać teatr? Czy teatr mieszka tylko w budynku? Co jest potrzebne, by zaistniał teatr – scena, światła, kurtyna i fotele na widowni? Czy może coś innego?
Zapraszamy do wspólnego spaceru, gdzie różne budynki, drzewa, konstrukcje, miejsca i przestrzenie będą nas inspirować do zabaw i ćwiczeń teatralnych!
Spacer teatralny odbędzie się w niedzielę, 30 maja o g. 16:00. Startujemy z Placu Teatralnego. Przewodniczkami będą: Małgorzata Adamczyk – pedagożka teatralna i szefowa Działu Edukacji Teatralnej oraz Katarzyna Kotarska z Instytutu Teatralnego im. Z. Raszewskiego z Warszawy.
Spacer teatralny to projekt zainicjowany w 2015 roku podczas obchodów 250-LECIA TEATRU PUBLICZNEGO W POLSCE, których koordynatorem był Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.
W ramach Spacerownika w wielu miastach Polski zostały przygotowane unikalne trasy spacerów po miejscach związanych z teatrem, stanowiące oryginalną propozycję aktywnego spędzenia czasu, umożliwiające jednocześnie poszerzenie wiedzy o dziejach polskiego teatru i odniesienie ich do lokalnej historii.
Autorskie scenariusze spacerów znajdujące się na tej stronie zawierają plany tras, informacje o teatrach i ciekawostki dotyczące życia i twórczości postaci z nimi związanych. Trasy tematyczne zostały przygotowane przez artystów i historyków teatru, m.in. przez Joannę Szczepkowską, Pawła Płoskiego i Tomasza Mościckiego w Warszawie, Małgorzatę Leyko w Łodzi, Agnieszkę Wanicką w Krakowie, Mieczysława Abramowicza w Gdańsku.
W Warszawie można wybrać się na spacer śladami Wojciecha Bogusławskiego, Jerzego Grzegorzewskiego czy Tadeusza Łomnickiego oraz pójść szlakiem dawnych kawiarni artystycznych i literackich. W Krakowie z kolei przygotowany został spacer po miejscach związanych z Heleną Modrzejewską, a w Toruniu ścieżkami Witkacego.
Atrakcyjna i niekonwencjonalna forma proponowanych szlaków ma zachęcać do zwiedzania oraz poznawania teatralnej przeszłości poszczególnych miejsc. Projekt stanowi także próbę „wydobycia” z miejskiej architektury przestrzeni dla teatru niegdyś bardzo ważnych, a dziś zapomnianych oraz zwrócenia na nie uwagi mieszkańców i turystów.
